Oorlog maakt deel uit van ons leven. Oorlog is een onderdeel van ons bestaan. Het zit in ons. De mens voert oorlog. Waarom?Religie, grondstoffen, haat, nijd. Het maakt ook niet echt uit, wat als er geen redenen meer zouden zijn zouden we dan nog oorlog voeren. Ik denk van wel. Omdat oorlog de mens past, de mens is. Oorlog is passie, avontuur, drama, romantiek, ellende (romantiek) verdriet, heldendom, angst, honger, economie, geld, industrie, banen, een manier van denken, een stijl van leven, leven, dood. Oorlog is ook een taboe, 1 van de laatste misschien, oorlog is een mohikaan, oorlog is.
Oorlog is ook consumeren, oorlog is eigenlijk vrij normaal. Of niet? Oorlog is overal. Oorlog is in onszelf. In een land van vrede is oorlog geïntegreerd in ons dagelijks bestaan, in onze mode, in speelgoed, in reclame. Oorlog is een thema, het is een product. Het is film, het is in een land van vrede zelfs voor sommigen een ideaal. Dus wat is oorlog? Waarom is oorlog? Waarom voeren wij oorlog, is het een instinct, kunnen we niet zonder. Moet de mens vernietigen, soms, stukmaken zoals een pas gebouwd zandkasteel vertrappen, moeten wij dat doen. Waarom moeten wij dat dan doen? Waarom dragen wij legerkleding in tijd van vrede, je loopt toch ook niet in de zomer, bij 35 graden, met een wollen trui en jas aan. Of dan ben je gek. Toch vinden de meeste mensen het niet zo gek als jij in een camouflage shirt loopt, mits niet in geheel tenue. Maar afgewisseld met spijkerbroek, gympen en een vlot kapsel. Dan is het zelf cool, mode. Oorlog is cool, oorlog is mode.
Or better the visual concept of conflict. How does war portray itself in our daily lives and culture?
At the end of the last century this idea came to me. I was not long after I finished up my study and reading the paper in the morning and reading about some war going while eating my breakfast and drinking my coffee before needing to leave for work. In a way I was just consuming this, took it to my mind and then went to do other things you do when war is not happening in your own country. After work coming home and after dinner sit down to let’s say watch the movie Platoon and emptying a bag of chips. Off to bed.
It just struck me as strange and weird. The combination of these things, the reality and the distance of war. We always seem to long for peace, world peace, but that occurs as an illusion in a world where always some kind of war is going on.
War for Breakfast is about how we consume and visualize war. How we incorporated it in our lives and culture. The games we play, the toys we have and the movies we watch right next to the real war in the news, the propaganda and its economy. The fiction of reality maybe? The contrast of it. Not to judge, but to point out, to elevate this particular human behavior.
